Czy czujesz świąteczny nastrój? Jasne światełka rozpraszają grudniową ciemność, żeby przypomnieć, że nawet podczas najczarniejszej nocy zawsze jest nadzieja i niedługo znów nadejdzie świt ❤

Święta zawsze kojarzyły mi się z pośpiechem i tworzeniem pozorów: usiądziemy do Wigilii odświętnie ubrani, będziemy dla siebie mili, wymienimy się prezentami, a potem powróci rzeczywistość, czyli niechęć do pracy, rozczarowanie, urazy, pretensje, ciągły brak czasu i nadmiar obowiązków. Nie chcę tak żyć. Święta i nadchodzący koniec roku są dla mnie czasem wyciszenia, zwolnienia tempa,

Dzisiaj jest ten dzień! Ciemność zimowa od dzisiaj zaczyna się cofać i robić coraz więcej miejsca dla wiosennej jasności. Starożytni Słowianie świętowali przesilenie zimowe 25 grudnia, nazywali je Szczodrymi Godami, co było symbolicznym odrodzeniem światła, nadziei i nowego życia. Nie przez przypadek Boże Narodzenie i Szczodre Gody wypadają tak blisko siebie; możliwe, że święto chrześcijańskie

A jednak mam choinkę! Napisałam wczoraj, że nie chcę mieć choinki, bo kocham drzewa i nie chcę zadawać im cierpienia. Namalowałam więc dzisiaj choinkę, przy której będę spędzała święta. Wesołych świąt! ❤

Jedno danie przyrządzone ze spokojem i miłością smakuje lepiej niż 12 dań ugotowanych w stresie i pośpiechu. Zwolnij ❤ Oddychaj ❤Żyj ❤Wesołych Świąt!

Nie chcę mieć choinki, bo nie chcę patrzeć jak codziennie coraz bardziej umiera wyrwana z lasu i ziemi, która jest jej domem. Nie chcę prezentów, bo na świecie jest mnóstwo przedmiotów, które zamieniają się w gigantyczne góry śmieci. Nie chcę mieć dwunastu dań ani nawet dwóch, bo ugotuję tylko tyle, ile naprawdę zjem. Nie chcę

Święta są w Tobie ❤

Nie chodzi o choinkę. I nie chodzi o prezenty. Chodzi o uczciwość serca, dobro i miłość ❤ O przebaczenie sobie i innym i rozpoczęcie nowego rozdziału księgi Twojego życia ❤

To jest piękny, kochany, dobry dzień ❤ Uśmiechnij się ❤ Wszystko będzie dobrze ❤

– Pani wygląda dużo młodziej niż na swoje lata! – zawołała zdumiona dziewczynka ustawiając się do zdjęcia ze swoją mamą i ze mną. – Pani wygląda na czterdzieści lat! Wybuchliśmy śmiechem i przebiegły mi przez myśl dwa pytania: skąd ta dziewczynka może wiedzieć ile ja mam lat oraz jakie jest jej wyobrażenie czterdziestu lat? Pamiętam,