Wywiad dla magazynu „Tu i teraz”
– Chodzi o to, żeby nie zagubić się w pogoni za czymś, co ucieka, za czymś co daje krótką chwilę zapomnienia… Bo o czym właściwie chcę zapomnieć? O tym, że żyję, że jestem? Chcę zapomnieć co mi naprawdę w duszy gra? Przecież to nie ma sensu. A jeszcze dookoła jest dużo różnych rzeczy, które „atakują”, które chce nam się sprzedać w reklamach, które co chwila odwracają twoją uwagę od czego? Od ciebie samego! I dlatego wielu ludzi nie potrafi odpowiedzieć na najprostsze pytania: Czego najbardziej pragnę w życiu? Jakie mam marzenie? Co zrobiłem, żeby to marzenie spełnić? Co mógłbym zrobić, żeby to marzenie spełnić? Kiedy to zrobię? Przecież to są najważniejsze pytania w życiu.
– Ale dla wielu ludzi taka praca nad sobą nie jest czymś oczywistym.
– Tak, bo nigdzie się o tym nie mówi, w szkole się tego nie uczy. Uczy nas się wyłącznie tworzenia pozorów na potrzeby innych ludzi. Człowiek który wychodzi ze szkoły, ma wiedzę teoretyczną, która jest mu absolutnie do niczego nie potrzebna, zna daty z historii i matematyczne wzory, ale nie ma za grosz poczucia własnej wartości, poczucia wewnętrznej równowagi, a świat zewnętrzny traktuje instrumentalnie. Świat ma mu dostarczyć przyjemności i rozrywki. Nie szanuje zwierząt, nie szanuje jedzenia, nie szanuje pieniędzy. Tego trzeba się nauczyć od nowa. To jest zadanie dla nas – dorosłych. Kiedy my się tego nauczymy, będziemy mogli przekazać to naszym dzieciom.
Fragment wywiadu dla magazynu „Tu i teraz”, pełen wywiad znajdziesz tutaj
