Jak wybaczyć?
Droga Beato
Jak wybaczyć komuś kto jest przekonany że niczym nie zawinił? Jest sens?
Odpowiadam:
Tak, właśnie w tym jest największy sens! Wybaczenie jest zwróceniem wolności samemu sobie!
Tak długo jak czujesz urazę, czujesz się skrzywdzona, niesprawiedliwie potraktowana, odrzucona, nosisz ciężar tych emocji, a one ograniczają twój sposób myslenia, co w konsekwencji przeklada się na to jak wygląda twoje życie.
Wybaczenie komuś jest przysługą dla samego siebie, a nie dla tego, kto zawinił.
Każdy sam rozlicza sie przed swoim sumieniem i przed Bogiem/Siłą Wyższą ze swoich myśli, słów i czynów.
Nie do mnie należy osądzanie tego co ludzie robią.
Moim zadaniem jest odzyskanie emocjonalnej wolności, która daje mi niesamowicie wielką siłę do tego, żeby budować moje życie.
Mniej ważne staje sie to czy ta druga osoba wie, że mam do niej żal albo czy wie że jej wybaczyłam – lub nie – ponieważ moim zadaniem nie jest zajmowanie się życiem innych dorosłych.
Moim zadaniem jest być w pełni odpowiedzialną za to jak żyję, jakich dokonuję wyborów, jakich emocji doświadczam i co robię, żeby moje życie było lepsze.
Wybaczenie przynosi radość, ulgę i siłę.
Wybaczenie jest światlem, które wskazuje drogę także innym ludziom.
Wybaczenie jest najlepszą rzeczą, jaka można zrobić dla samego siebie, bo przynosi wolność od żalu i poczucia krzywdy, a to pozwala wreszcie wstać z kolan i z uśmiechem ruszyć przed siebie.
