Kocham to. Pragnę tego

Kocham to. Pragnę tego. Chłonę to każdą komórką mojego ciała.

Uwielbiam pierwszy ciepły promyk słońca po zimie. Śmiały krokusik w trawie. Niebo błękitne jak nad jeziorem Titicaca. Poszłam na spacer. Zatrzymałam się na skraju pola. Było cicho, najciszej. W tym ostatkowym zimowym milczeniu zakląskał ptak i ciepłe światło słońca oblało mi twarz.

– Kocham to – pomyślałam. – Pragnę tego. Chłonę to każdą komórką mojego ciała.

Stałam w radości, ciesząc się tym cudownym momentem. Z takich chwil buduję całe szczęście.