Nad brzegiem stały dwie szeleszczące palmy kokosowe, a przy nich – dwa drewniane siedziska. Idealnie dla nas. Był wczesny wieczór. Tropikalny, gorący, cichy jak cała wioska. To bardzo tajemnicza sprawa. Wszyscy upierali się, że nie ma wolnych pokoi, a jednak w całej wiosce nie spotkaliśmy ani jednego turysty i ani jednego tubylca! Z wyjątkiem kilku

Uwielbiam tak podróżować. Przychodzę o świcie na plac, który służy za dworzec autobusowy. Ziemia pachnie świeżą, oszałamiającą wilgocią. Śpiewają ptaki. Wydaje się, że świat przestaje podlegać kalendarzom i zegarom, bo przecież tysiąc lat temu świt wyglądał dokładnie tak samo. To samo tropikalne słońce ożywiało zieleń liści na drzewach, niebo było tak samo błękitne, te same

– Where have you been all my life? – wyszeptał Danny drugiego wieczoru. – Gdzie ty byłaś przez całe moje życie? Znaliśmy się właściwie mniej niż dzień. Spotkaliśmy się przez przypadek w samochodzie, który zabrał nas do piramid w ruinach miasta Majów w zachodnim Belize. Potem usiedliśmy razem na kawę. Umówiliśmy się na śniadanie następnego dnia.

Podróżuję sama dlatego, że lubię przeżywać. Zamiast gadać. Ludzie mają odruch opowiadania sobie o wszystkim. O tym co widzą i co myślą na ten temat. Koncentrują się na opisywaniu swoich wrażeń zamiast dać się porwać temu momentowi, wpuścić go do swojej duszy i zatrzymać go tam na zawsze. Tak jak wtedy, gdy spędziłam noc na

Zawsze mnie to na nowo zadziwia, zdumiewa i zachwyca. To jest trochę tak, jakby każdy z nas był superbohaterem swojego życia. Superman, Fantastyczna Czwórka[1], Kapitan Ameryka czy Kapitan Marvel posiadali nadzwyczajne talenty, ale gdyby z nich nie korzystali, byliby tak samo zwykłymi osobami, jak wszyscy inni. To co ich odróżniało od reszty ludzi to to,

  Fragment książki „Soczewica – ponad sto autorskich przepisów”

Fragment książki „Soczewica – ponad sto autorskich przepisów”

Fragment nowej książki kulinarnej książki „Soczewica – ponad sto autorskich przepisów”

Wiesz jakie są najbardziej powszechne kłamstwa o chłopcach i dziewczynkach? Uważa się, że chłopiec musi bez słowa skargi znosić ból, być twardy i silniejszy od dziewczynki. Nawet jeżeli nie wie co zrobić, musi tworzyć wrażenie, że wie. Musi zawsze dotrzeć do celu, pokonać przeciwnika, być najszybszy i mieć najlepsze zabawki. Nie wolno mu płakać, okazać