1 listopada

Zapalam światełko, które w ciemności wskaże mi drogę do serca tych, którzy odeszli. Tęsknimy za nimi, bo zabrali cząstkę nas, a jednocześnie z każdą serdeczną myślą są blisko, tuż obok, gotowi do podpowiadania właściwych rozwiązań, opieki, ciepła. Myślę o nich codziennie, nie tylko dzisiaj. Ale dzisiaj jest czas kiedy niebo otwiera się na chwilę i oba światy łączą się ze sobą, stają się jednością, w której wszystko jest możliwe.