W jakim nastroju wstała pani dzisiaj? Zawsze budzę się w dobrym, bo dbam o siebie. Śpię długo, w związku z tym zasypiam wcześnie i równie wcześnie wstaję. Nie nastawiam zegarka, chyba że podróżuję i muszę zdążyć na lotnisko na 4.30, bo loty do Ameryki Południowej zwykle startują o 6 rano. Często nazywa pani Amerykę Południową
Rozmawiamy w jej nowym domu. Sama hoduje miętę, którą dodaje do wody mineralnej – smak naprawdę boski. Ogromna sypialnia, meble tylko niezbędne. Dwa koty baraszkujące w salonie .Beata cały czas się uśmiecha. – Cieszysz się? Bardzo. Budzę się rano i myślę ,że świat jest piękny. Zanim się tu wprowadziłam, też myślałam, że świat jest piękny.
-Witam Pani Beato. Słyszałem, że od zawsze inspirowały Panią podróże a na pierwszy bilet zbierała Pani 1.5 roku odmawiając sobie dosłownie wszystkiego? -Tak, to prawda. Nie kupowałam nowych ubrań ani pomidora do kanapki, odkładałam każdy grosz. Wierzylam, że uda mi się wyruszyć w wymarzona podróż. Bo wcześniej myślałam zupełnie inaczej. Sama sobie odmawiałam prawa do
W tym miesiącu skończyłaś 50 lat. Dla wielu to czas podsumowań. Robisz bilans życia czy nie oglądasz się za siebie? Słucham?! Ile lat?? Chyba coś źle policzyłeś! I jakie podsumowania masz na myśli? Że co, że przychodzi taki moment kiedy człowiek już nie idzie naprzód, tylko zaczyna oglądać się wstecz? Nie wiem, nie rozumiem
Podróże są dla mnie życiem w pigułce. Bo przecież życie to nic innego jak ciąg nieoczekiwanych zdarzeń, które powodują że się rozwijamy, czyli sprawiają, że zaczynamy określać siebie kim jestem jako człowiek, kim jestem wobec innych, świata czy Boga, na co mnie stać, czego chcę. Na co dzień takie nieoczekiwane zdarzenia pojawiają się w
Spotykamy się w Pani nowym domu. Odnalazła tu Pani swoją przystań? Myślę, że ja nie potrzebuję przystani, bo dom mam wszędzie tam, gdzie jestem. Ale ponieważ lubię podróżowanie po świecie tak samo mocno jak wracanie do Polski, to miło jest wracać do pięknego miejsca, które urządziłam tak, jak sobie wymarzyłam. Przestronnie, jasno, słonecznie, biała
Kobieta.wp.pl: Po przeczytaniu „Największych kłamstw naszej cywilizacji”, pani najnowszej książki, mam wrażenie, że po okresie spokoju znowu zaczyna się pani buntować, jak w młodości… Beata Pawlikowska: Myślę, że to nie jest bunt. Bunt i kontestacja to jest coś innego niż głośne mówienie prawdy. Bunt to doszukiwanie się jakichś wad, nawet trochę na siłę, żeby
Sama nie mogłam w to uwierzyć kiedy sprawdziłam jak robi się dzisiaj jedzenie – mówi nam Beata Pawlikowska. – Jest masowe, tanie, ładnie wygląda i jest po prostu trujące. W swojej nowej książce tropi „Największe kłamstwa naszej cywilizacji”. Newsweek: Osiągnięcia cywilizacji to zło? Beata Pawlikowska: Ależ skąd. Niektóre są fantastyczne, takie jak choćby samochód, kino
PAP Life: To jest chyba największy paradoks naszych czasów – przy tak ogromnej wiedzy, modzie na zdrowe żywienie, mnogości produktów, borykamy się z rosnącą epidemią otyłości, depresji, chorób serca? Beata Pawlikowska: Ten nasz cudowny rozwój cywilizacji, cudowne możliwości jakie mamy są wykorzystywane w sposób, moim zdaniem fałszywy, głownie do zarabiania pieniędzy. Ludzie nie wahają się
Gościnnie u Wojtka Jagielskiego