W ciemności widać więcej. W jasności wszystko jest takie, jak widzi oko. W ciemności zaczynasz patrzeć wszystkimi zmysłami. W życiowej ciemności też tak jest. Puść wszystko, do czego jesteś przyzwyczajona/przyzwyczajony. Puść wszystkie znane ci sposoby myślenia. Zanurz się w ciemności niewypowiedzianych emocji i słów, które wciąż są w tobie. Na chwilę zatrzymaj się w przestrzeni

Wystawiłam twarz do słońca i poczułam jak maluje mnie złociście, jakbym była jabłkiem dojrzewającym na drzewie – Mam wszystko – pomyślałam. – Mam wszystko, co jest potrzebne do szczęścia. Mam życie, mam umysł, mam wyobraźnię, mam w sobie siłę, która codziennie na nowo buduję i wzmacniam. Mam słońce, które dociera do wszystkich komórek i uczy

Warto puścić coś po to, żeby zrobić miejsce, w którym bedzie mogło pojawic się coś nowego. Łatwo przywiązujemy się do pracy, miejsca, osób, osiągnięć. Każda historia jednak ma swój koniec, a kazdy koniec jest zawsze nowym poczatkiem. Dzisiaj jest niedziela, kiedy nie prowadziłam jak zwykle audycji. Przypomniałam sobie, że kiedy 22 lata temu zostałam zwolniona

Byłam w Ogrodzie Japońskim niedaleko Karpacza. To ogród urzadzony w stylu japońskim, gdzie mozna napić się zielonej herbaty i zwiedzić małe muzeum samurajów, gdzie w gablocie leży miecz z XI wieku wykuty w 3000 warstw. Zatrzymałam się przed jednym z autentycznych wojennych samurajskich pancerzy. „Pancerz” to właściwie nieodpowiednie słowo. Były to raczej ochronne stroje zrobione

Moje związki wyglądały kiedyś zupełnie inaczej niż dzisiaj. Pamiętam, że byłam podejrzliwa. Bałam się, że zostanę oszukana, zraniona, porzucona, skrzywdzona. Podświadomie trzymałam się uparcie myśli, że mój partner musi  ze mną tobą być, że musi mnie kochać, z jednoczesnym przeświadczeniem, że to nie jest możliwe. Zdarzało mi się przeszukiwać kieszenie mojego chłopaka albo sprawdzać czy

Pamiętam jak pewnego dnia wcześnie rano biegłam przez puste ulice. Byłam smutna, czułam się niezrozumiana, źle traktowana, niepewna, tak jakbym kręciła się w kółko nie mogąc wydostać się na zewnątrz, bo od dawna nie rozumiałam już czym mogłoby być to „na zewnątrz”. Czego mam szukać? Gdzie? Jak? Jak wyprostować ścieżki, które zapętlały się pod moimi

Czy wiesz skąd bierze się niecierpliwość i poczucie, że trzeba się śpieszyć, żeby ze wszystkim zdążyć? To są emocje wywodzące się ze strachu. Z podświadomego strachu, że jeśli nie będę odpowiednio szybka i energiczna, to ominie mnie coś ważnego, ludzie mnie nie zauważą i zostanę sama. To lęk przed samotnością, odtrąceniem i brakiem akceptacji.            

Twoje wewnętrzne dziecko to twój wewnętrzny wszechświat. Twoja Ziemia, Słońce, księżyc, gwiazdy i rdzenny pierwiastek życia. To nasionko, z którego wykiełkowała twoja świadomość.             Wewnętrzne dziecko najczęściej zostaje zagubione w czasach wzrastania. Dorośli koncentrują się na tym, żeby skierować twoją uwagę na zewnątrz. Pokazują ci kwiaty, koty i chmury na niebie, opowiadają ci bajki o

A oto wyzwanie na dzisiaj 🙂 Kto podejmuje to wyzwanie razem, ze mną? 😄❤️❤️❤️❤️❤️

Wciąż pamiętam, jak pachniał ten świt. Jasny, rześki, skąpany w błękicie. Stałam nad brzegiem rzeki Orinoko w Ameryce Południowej, na skraju dżungli, niepewna, czy to jest sen, czy może rzeczywiście widzę najpiękniejszy poranek świata. Cyk, cyk, cyk, czujnie cykała cykada na drzewie. Rozmawiały przebudzone ptaki. W oddali na rzece plusnęło wiosło. Z kłębków błękitnej mgły