Kiedy zaczęłam podróżować ponad 30 lat temu, nie było jeszcze telefonów komórkowych ani internetu. Pamiętam jak o zmierzchu ludzie milkli i w zachwycie pomieszanym z pokorą słuchali głosów ptaków układających się do snu, przeciągłego świstania cykad i innych tajemniczych dźwięków dobiegających z dżungli. Byliśmy wtedy jak kwiaty, połączeni z naturą i czuliśmy się jej częścią.

Najważniejsza rzecz, której nauczyłam się w dżungli: Najważniejsze jest nie to, co ludzie o tobie myślą, tylko to JAKI NAPRAWDĘ JESTEŚ. Przestań udawać na rzecz innych, przestań tworzyć iluzję, w którą inni mają wierzyć. Zacznij być człowiekiem swoich marzeń. Pracuj nad swoim charakterem i przekonaniami. Zmieniaj się na lepsze. Ucz się, rozwijaj. Stawaj się jeszcze

Nic nie wiadomo w podróży. Miła pani z hotelu przez pomyłkę wysłała mnie na przeciwny koniec miasta do budynku Monserrate zamiast do stóp góry Monserrate, spędziłam więc półtorej godziny w taksówkach, spalinach i ulicznym korku. Tak życie testuje naszą cierpliwość, elastyczność i wyrozumiałość. Zamiast się stresować, przyglądałam się życiu. A kiedy dotarłam w końcu do

Czy jesteś Indianinem swojego życia? Czy znasz swoje serce i słuchasz tego, co podpowiada? Czy masz odwagę być wiernym swoim wartościom bez względu na to co robią inni ludzie? Indianie z plemienia Yagua od setek lat mieszkają w dżungli na północy Peru. Spotkałam ich tutaj 30 lat temu, i spotkałam wczoraj. Nie chcą przeprowadzić się

Oczy pieką po dwunastu godzinach lotu samolotem, w głowie próbują ułożyć się fragmenty tego co było z tym, co jest. Siedem godzin różnicy czasu, czyli na zegarku u mnie jest szósta rano, a u Was 13.00. W Limie jest nadspodziewanie zimno. To bardzo niezwykłe miasto. Położone na pustyni tuż nad Oceanem Spokojnym. Tu nigdy nie

Od czego zacząć? Od tego, żeby dać sobie szansę na szczęście. Znam wiele osób, które chciały się zmienić, ale ciągle myślały o sobie, tak jak zostały nauczone w przeszłości, więc nie dawały sobie prawa do szczęścia. Kiedy podświadomie wierzysz w to, że jesteś gorszy, że zawsze coś popsujesz, że do niczego się nie nadajesz, podświadomie

Niektórzy naukowcy mówią, że fabrycznie produkowanej żywności nie należy nazywać „żywnością”, tylko raczej „przemysłowo wytworzoną substancją jadalną”, ponieważ jej głównym celem jest zysk przedsiębiorstwa, a nie zdrowie klientów. Są to wyroby zaprojektowane tak, żeby zwiększać głód i jednocześnie zmniejszać uczucie sytości, bogate w nadmiar soli, cukru i niezdrowego tłuszczu, co prowadzi prosto do uzależnienia i

Życiowo wszyscy jesteśmy olimpijczykami. Codziennie trzeba trenować swój umysł w dyscyplinach przebaczania, optymizmu, bezwarunkowej miłości, puszczania nadmiernej kontroli, wytrwałości, uczciwości. W której życiowej dyscyplinie masz najwięcej złotych medali? ❤ Życiowo wszyscy jesteśmy olimpijczykami. Codziennie trenujemy kondycję zarówno ciała, jak i umysłu: siły woli, konsekwencji, wierności sobie i swoim wartościom. Jedyna różnica polega na tym, że

Wzruszyłam się dzisiaj rozmawiając z moją kuzynką. Powiedziała mi, że zanim zmarła jej mama, codziennie z siostrą przychodziły do niej „na kawę”. To było wiele lat temu, a one wciąż co niedziela przychodzą do mamy „na kawę”, tyle że teraz na cmentarz. Wczoraj zmarł Wojtek, mój ojciec chrzestny. Dziewięć miesięcy temu zmarł ktoś jeszcze mi

Zawsze mnie to wzrusza. Jaką siłę i śmiałość ma maleńki kwiatek, który wyrasta na skale w Machu Picchu, strojny skrzyp między płytami chodnika i garść trawy wtulona w asfalt. Zobacz jaką moc, odwagę i niezłomność mają w sobie te delikatne źdźbła. Jeśli one to potrafią, Ty też dasz radę ze wszystkim, co sobie zamierzysz!