Fundacja Wiedza i Nadzieja
Fundacja Wiedza i Nadzieja będzie niosła wsparcie osobom z problemami psychicznymi. Jesteśmy w trakcie pisania Statutu Fundacji, następnie fundacja zostanie zarejestrowana i rozpocznie działalność.
Będziemy prowadzić działalność informacyjną, społeczną i edukacyjną na temat zdrowia psychicznego, depresji, schizofrenii oraz innych dolegliwości umysłu i emocji oraz propagowanie podejścia holistycznego, poprzez:
- organizowanie spotkań, konferencji, wywiadów z naukowcami, dziennikarzami, lekarzami i innymi osobami z całego świata popularyzującymi naukową wiedzę na ten temat,
- przygotowywanie publikacji na temat ochrony zdrowia,
- tłumaczenia i publikacje najnowszych artykułów naukowych,
- promocja zdrowia poprzez prezentowanie nagrań filmowych i dźwiękowych,
- organizowanie akcji społecznych.
Pracujemy już nad stroną internetową, gdzie będziemy publikować w/w treści.
Zapraszamy do współpracy!
Jesli jesteś dziennikarzem, redaktorem, tłumaczem, naukowcem, lekarzem, terapeutą lub inna osobą, która chciałaby się włączyć w działania Fundacji Wiedza i Nadzieja – czekamy na Ciebie pod adresem kontakt@fundacjawin.pl.
Do zobaczenia!
Być może fundacja chciałaby nagłośnić problemy związane z nowym projektem ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Rzecznik Praw Obywatelskich oraz eksperci mają do niej wiele zastrzeżeń:
11.01.2023
RPO: proponuje się najważniejszą zmianę ustawy o ochronie zdrowia psychicznego w jej historii
https://bip.brpo.gov.pl/pl/content/rpo-ochrona-zdrowia-psychicznego-ustawa-zmiany-mz
– Rząd przygotował projekt nowelizacji ustawy o ochronie zdrowia psychicznego, który według uzasadnienia ma mieć charakter „techniczny”
– Tymczasem chodzi m.in. o rozszerzenie kręgu osób, które mogą podlegać umieszczeniu w szpitalu psychiatrycznym bez zgody
– Proponuje się także zmiany dotyczące środków przymusu bezpośredniego – sposobem na agresję u chorującego nadal jest izolacja i unieruchomienie
– A szpitalami psychiatrycznymi w rozumieniu ustawy przestaną być m.in. zakłady opiekuńczo-lecznicze
28.01.2023
Nowa ustawa psychiatryczna. Każdego bez jego zgody można będzie umieścić w szpitalu psychiatrycznym?
https://oko.press/ustawa-psychiatryczna-kazdego-mozna-umiescic-w-szpitalu-psychiatrycznym
„Dr Tomasz Szafrański: „Jestem zbulwersowany tym, że Ministerstwo Zdrowia podjęło próbę wprowadzenia niezwykle wrażliwej legislacji w trybie »nie musimy się z nikim liczyć«. Dziwi mnie, że można się było odważyć i próbować w taki sposób wprowadzać zmiany w ustawie w Polsce” ”
Projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego
https://www.gov.pl/web/premier/projekt-ustawy-o-zmianie-ustawy-o-ochronie-zdrowia-psychicznego2
Polecam dr Peter Breggin-a Dobrze mówi na temat depresji i schizofrenii – filiki na youtube, pisze też o Covid. Jego strona to Breggin.com.
Schizofrenia to niekiedy problem społeczeństwa a właściwie tych osób które nie potrafią przyjąć człowieka takim jakim jest, szanując jego godność i dostrzegając w nim bogactwo i piękno, ale to również problem tej osoby po tym jak inni zobaczą w niej to bogactwo i piękno, by i ona sama je dostrzegła. To wszystko przychodzi spoza nas. Zaskakuje to samą osobę z diagnozą że aż tak jest wartościowy kiedy to przychodzi na nią.
Depresja to utarta nadziei.
Antoni Kępiński – „polski lekarz, psychiatra, naukowiec, humanista i filozof. Jeden z najbardziej znanych polskich lekarzy psychiatrów, uważany za geniusza psychiatrii” – Oto cytaty z jego książki „Lęk”:
„Znacznie trudniej jest określić zdrowie psychiczne, czy w ogóle coś takiego istnieje, a jeśli istnieje, czy nie zubaża ono psychiki ludzkiej”.
(…)
Rozkwit psychofarmacji znacznie uprościł zadanie lekarzy, jeśli chodzi o redukcję lęku. Wystarczy podać tabletkę, a napięcie lękowe maleje. Ma to swoje niebezpieczeństwa. Zwalczanie lęku wymaga wysiłku zarówno ze strony chorego, jak i lekarza. Człowiek z natury jest raczej leniwy i gdy może osiągnąć ten sam cel z dużym wysiłkiem lub minimalnym, to raczej jest skłonny wybrać drugą stronę. Dlatego też tak obficie dziś zapisuje się i zażywa leki zmniejszające napięcia lękowe.
Leki te działają na krótką metę, zmniejszają napięcie lękowe, wegetatywne i mięśniowe, ale NIE USUWAJĄ źródła lęku, toteż lęk nadal powraca i chory boi się żyć bez swojej tabletki, żyje w lęku przed lękiem. Stąd biorą się powszechne dziś lekomanie. Lekarz mogąc za pomocą tabletki osiągnąć to, co normalnie wymaga bardzo dużej pracy nad sobą (wyrobienie właściwej postawy psychoterapeutycznej) i stałego pogłębiania wiedzy psychopatologicznej (umiejętność trafienia do źródeł lęku), może łatwo rezygnować z wysiłku i zadowolić się bezmyślnym redukowaniem lęku za pomocą leków. Wysiłek jego będzie się koncentrował na wyborze leku najskuteczniej działającego, co też nie jest obecnie zadaniem łatwym, gdyż leków tych są już setki, a nawet tysiące”.