Życie przynosi nam trudne sytuacje nie za karę, tylko raczej po to, żeby nas wzmocnić. Za każdym razem kiedy mimo lęku, stresu, niepokoju, znajdujesz w sobie odwagę, żeby zrobić krok naprzód, budzi się w tobie nowa, wielka siła. Dasz radę! Wszystko będzie dobrze!

Pewnego dnia spotkałam Martę, której największym marzeniem było urodzić dziecko. Próbowała wszystkich sposobów. Marta stała pod tym murem już pięć lat i czuła się wycieńczona. Mówiła, że jest zmęczona życiem, ale prawda była taka, że była zmęczona swoim własnym (podświadomym) uporem i przywiązaniem do myśli, że musi zajść w ciążę, żeby być spełniona i szczęśliwa.

Można ich spotkać w pracy, rodzinie, w sklepie i wielu innych miejscach. Są nieprzyjemni, niechętni, burkliwi, rzadko się uśmiechają i rzadko są z czegoś zadowoleni. Trzymają się na dystans, unikają kontaktu, a zagadnięci odpowiadają czymś nieprzyjemnym. Znasz ich? Oto trzy historie z mojego życia.

Słodka, rozpływająca się w ustach i skąpana w kokosowym aromacie, w towarzystwie pikantnego cynamonu i pieprzu, pyszna dynia pieczona w piekarniku. Świetne danie na kolację albo jako dodatek do obiadu. Oto pełen przepis krok po kroku.

„Dziękuję za ten cudowny dzień” – to jest pierwsza rzecz, jaką mówię i myślę po przebudzeniu. I ostatnia rzecz, jaką mówię przed zaśnięciem. To bardzo prosty sposób na szczęście.

Najbardziej niezwykła rzecz, jaką powiedzieli mi Indianie w dżungli amazonskiej o zwierzętach i o ludziach. Od tamtej pory zupełnie inaczej patrzę i na zwierzęta, i na ludzi.

Koszalin. W tym pokoju dorastałam, w wieku 16 lat doznałam niespodziewanego przebudzenia, zaczęłam rysować, pisać i słuchać muzyki. Pisałam wtedy ręcznie, przepisywałam rękopisy na dużej, głośnej maszynie do pisania. Z okna pokoju na ósmym piętrze w oddali widac było morze. Wtedy zaczęłam też marzyć o podróżowaniu.

Tutaj napisałam moją pierwszą książkę 😊 Nocami, kiedy wszyscy spali, siadałam przy tym małym stole pod żółtą lampą i pisałam. Miałam wtedy 18 lat.

Mam trzy tatuaże. Każdy z nich pochodzi z innego miejsca na Ziemi – pierwszy z Amazonii, drugi z Wyspy Wielkanocnej, trzeci z Polinezji Francuskiej. Żadnego z nich nie planowałam. Życie samo mi je przynioslo 🙂

Od kilku dni chodzę po Koszalinie, moim rodzinnym mieście , zastanawiając się kim bym była gdybym została tutaj. Gdzie bym mieszkała ? Co bym robiła? Czy byłabym szczęśliwa?…